جان من تنها فدای آن لب چون لعل تو بهر باقیمانده ی حسنت بسا جان بایدم تا کنم توصیف آن زلف پریشان تو را جمله اعضاء زین پریشان تر پریشان بایدم عاشقان هر نیمه شب گلبانگ یا هو می زنند گر وصال دوست خواهم شور ایشان بایدم یا که اذعان بایدم کاز(که از) وصف رویش عاجزم یا که خامه از قصور خود پشیمان بایدم یا نبخشم امتناع دوست در راه طلب یا عطا و فضل بی حد چون کریمان بایدم من سراسر قصه ی آن حسن بی اندازه ام تا ابد پاینده ام هر چند پایان بایدم کعبه ی رخسار او قصد طواف چون منی است سرزنش ها در ره از خار مغیلان بایدم روزگارانی خریدم دولت مستعجلی زان پس این اندازه در این دیر حرمان بایدم می دهم یک روز اگر ترجیح این دولت به وصل من تب عشق تو دارم ژاژ و هذیان بایدم من پریشان و سر زلف تو هم چون من پریش راستی من یا سر زلف تو سامان بایدم؟! موجم و در بستر دریا گهم آرام نیست من اگر موجم به دریا گاه عصیان بایدم چون طبیبم دوش بر دل مهر لبهای تو دید برد ظن بر من که با پیمانه پیمان بایدم جان فدای مهر پیمان نامه ی دل می کنم بهر باقیمانده ی حسنت بسا جان بایدم
| Design By : Pichak |
